Page 84 - Üçüncü Öğretmen

SÖYLEŞİ
DR. DIETER BREITHECKER

BEDEN-BEYİN BAĞLANTISI

Bir kinetik ve spor bilimcisi olan Dr. Dieter Breithecker, okul

mobilyalarıyla öğrencilerin bedensel gelişimi arasındaki ilişki konusunda
Avrupa’nın önde gelen uzmanı. Almanya’nın Giessen kentindeki Justus-

Liebig Üniversitesi’nde spor ve pedagoji eğitimi alan Breithecker,
1981’den beri çalıştığı Eyalet Duruş ve Egzersiz Enstitüsü’nün bugün
başkanlığını yapıyor. Almanya ve Avrupa’da Active School’da ders veren

Breithecker, okul dinamikleri hakkında makaleler, konuşmalar ve son
zamanlarda da videolar hazırlıyor. Breithecker’e göre, okul çağındaki

çocukların bedensel gereksinimlerine dair geleneksel düşüncelerimizi
tümüyle değiştirmemiz gerekiyor.

Çocuklar ve hareketlilik konusundaki 30 dakikada dağıldığını gösteriyor. İlkokuldaki bir
konuşmalarınızda “gizli öğretim programı” adını çocuğun dikkatinin dağılması için beş veya en çok
verdiğiniz bir şeyden bahsediyorsunuz. Bunu açıklar on dakika yeterli; gençlerde ise bu süre, 15 ile 20
mısınız? Öncelikle, çocuklar ve gençler yerlerinde dakika arasında değişiyor. Farklı ülkelerde okul
duramaz. Bunu her an görebilirsiniz. Fırsatını çağındaki çocuklarla pek çok araştırma yaptık ve
buldukları anda hareket etmeye başlar, bir şeylere sonuç hep aynı oldu: Çocuklar, sabah girdikleri
tırmanır, otururken bile sandalyelerinde ileri geri dördüncü dersten sonra dikkatlerini toplayamıyorlar.
sallanırlar. Biz yetişkinler ise bu tarz bir hareketliliğe Ancak, sıkılan bir öğrenciye ayağa kalkıp vestibüler,
karşı empati kuramıyoruz. Onlara “Kamburunu yani denge sistemini çalıştıracak bir egzersiz
çıkarma, böylesi duruşun için daha iyi” veya “rahat yapmasını, örneğin beş veya on saniye boyunca tek
dur ve konsantre ol” diyoruz. Bu, kökleşmiş bir ayağı üzerinde durmasını söylediğinizde, yeniden
eğitim tarzı, ancak bunlar yanlış sözler. konsantre olmaya başlıyor. Sandalyede sallanan
bir çocuk da, aslında aynı şekilde, vestibüler
Yetişkinlerin çocukları bu şekilde yönlendirmesine sistemini çalıştırıyor. Denge sistemini çalıştırmanın,
de “oturma tuzağı” adını veriyorsunuz. Evet, çünkü nörotrofin gibi beyin aktivitesi üzerinde inanılmaz
çocukların bu şekilde öğrendikleri şey, doğal bir rolü olan hormonların salgılanmasına yol açtığını
olmayan bir davranış. Yetişkinler bile uzun süre keşfettik. Bugünün yetişkinleri, çocukluklarında
oturduklarında ağrı ve sakatlanmalara davetiye okuldan sonra fiziksel olarak oldukça hareketliydi,
çıkarıyorlar. Ancak konu çocuklar olduğunda, bu aynı ancak bugün çocuklar günde ortalama bir saat
zamanda beyin gelişimiyle ilgili riskler de taşıyor. hareket ediyor ve günün sekiz-on saatini oturarak
geçiriyorlar.
Beden hareket etmediği zaman beyinsel aktivitenin
de azaldığını söylüyorsunuz. Bu düşüncenizin Bugünkü çocuklar ve önceki nesil arasındaki
kaynağı nedir? Bir öğretmen olarak kendi farktan bahsettiniz. Siz nerede okudunuz?
tecrübelerim bana, bir yetişkinin dikkatinin 25 ile Nasıl bir öğrencilik hayatınız oldu? Almanya’nın

82 | HAREKETLİ BEDENLER