Page 210 - Üçüncü Öğretmen

SÖYLEŞİ
VICTORIA BERGSASEL
HER ÖĞRENCİNİN BAŞARILI OLDUĞU
OKULLAR

Victoria Bergsagel, ülkenin her tarafından toplulukların tesis tasarım
çalışmalarını okul reformuna entegre etmesine yardımcı olma amaçlı bir
ağ olan Architects of Achievement’ın [Başarının Mimarları] kurucusu ve
yöneticisidir. Harvard’da eğitim görmüş olan Victoria, bugüne kadar, lise
öğretmeni, danışman, okul müdürü, bölge yöneticisi ve misafir öğretim
görevlisi olarak görev yaptı. Kendisi şu anda, okul bölgelerinden ulusal
mimarlık organizasyonlarına, ABD içinde ve dışında eğitim bakanlıklarına

bir dizi müşterisine danışmanlık, baş sözcülük ve tasarım alanında hukuk
uzmanlığı hizmetleri veriyor. Bergsasel’in çalışmalarının çoğunda odaklanan
amaç, başarının tüm öğrenciler için mümkün olduğu okullar yaratmak.

Günümüzde ABD’de bir eğitim krizi yaşanıyor. Okullarımız daha çok yüksek işlevli endüstrilerimiz
Öğrencilerimizin yalnızca %70’i liseden mezun gibi olmalı. Biyoteknoloji sektöründen bir
oluyor. Çocukları kaybediyor olmamızın çok çeşitli arkadaşım şöyle bir hikâyesini anlatmıştı:
nedenleri var. Amerikan eğitim sisteminde, “Laboratuvardayken bazen gözlerim mikroskopta,
özellikle de öğretim programında, hemen her harıl harıl araştırmamda karşılaştığım bir sorunu
konu ele alınıyor ama, hiçbiri derinlikli şekilde çözmeye çalışıyor oluyorum. Sonra bir kahve
işlenmiyor. Çocuklara okulda pek çok konunun almaya kalkıyorum. Sehpanın başında biriyle
gösterilmesi gerektiğini düşünüyoruz; ancak yan yana geliyor, çözmeye alıştığım problemden
sonuçta hiçbir konuya kendilerini tam anlamıyla bahsediyorum ve çözüm bir anda aklıma
veremez oluyorlar. Dolayısıyla yalnızca sıkıldıkları geliveriyor”. Bu bakımdan, okullarda birbirinden
için okulu bırakan akıllı çocuklar da oluyor. Bazı farklı çeşitli mekânlar tasarlamalı; formel
çocuklardan ise uslu uslu oturup terbiyelerini alanların yanında, formel olmayan öğrenme
takınmaları isteniyor ve söz dinlemedikleri için alanlarının da oluşması için de uygun koşulları
başları belaya giriyor. Bazı çocuklar ailelerinin oluşturmalıyız. Çocukların öğrenmek konusunda,
geçimine destek olmak için çalışmak zorunda sınıftan dışarıya hücum ettiklerinde hâlâ dersten
kalıyor; bazı kentsel bölgelerde ise çevrenin bahsedebilecek kadar heyecanlı olmalarını
sağlıksız etkileri söz konusu. Örneğin görev istiyoruz. Yan yana dizili sıraların olduğu
yaptığım Los Angeles’ta çok büyük bir çete sorunu sınıflardan son derece kurumsal düzenlenmiş bir
yaşanıyor. Los Angeles’ta kimi liselerin öğrenci koridora çıkmak yerine, yumuşak oturaklardan
sayısı 5000’e ulaşıyor; bu durumda kişiye özel sohbet köşelerine ve toplu çalışma masalarına
davranmak mümkün olmuyor. Çeteler ise insanın kadar her şeyi bulabilmeliler. Öğrenmeyi daha
en temel ihtiyaçlarından olan aidiyet hissini tatmin hayat dolu bir etkinlik haline getirmeye, tüm
ediyor. Peki, bu durumda okullar nasıl aidiyet öğrenciler için daha erişilebilir kılmaya ve okulları
hissi yaratabilir? Çocukların okulla bağlarının öğrenmeyi eğlenceli hale getiren yerler yapmaya
kopmamasını nasıl sağlayabiliriz? Aslında her biri çalışıyoruz.
doğuştan birer kâşif olan çocukların merak ve
keşfetme içgüdülerini nasıl muhafaza ederiz?

208 | HERKES İÇİN EĞİTİM