Merve Kaşıkçı

Koç Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Öğrencisi

4. Sınıf öğrencisiyim. Burssuz okuyan bir öğrenciyim, ailem Manisa’da olduğundan ben burada yurtta kalıyorum. Anadolu Lisesi mezunuyum.

Vehbi Koç Vakfı’yla tanışmam tam olarak bu okula geldiğimde başladı. Fakat hemşirelik mesleğine ilgim çocukluğumdan beri hep vardı. Ailemde çok fazla sağlıkçı olması nedeniyle hep hemşire olmak istedim. Tercih yaparken hekim bir yakınımız hemşirelik okuyacaksam bu Koç Üniversitesi olmalı demişti. O gün başladı aslında Vehbi Koç Vakfı’nı tanımam. İlginçtir ki ben tercihlerimi yaptıktan sonra üniversiteyi, Koç Topluluğu’nu ve Amerikan Hastanesi’ni araştırdım ve tanıdım. Burada zaten çok sevdiğim hemşireliğe artık hem sevgi hem de saygı duymaya başladım. Ayrıca tüm hocalarımızın mesleğimiz adına çok iyi bir lider ve rolmodel olduğunu düşünüyorum.

Gelecek planlarınızdan ve hedeflerinizden bahsedebilir misiniz? 
Mezuniyet sonrasında Amerikan Hastanesi’nde çalışmayı istiyorum çünkü çok saygın bir hastane ve aynı zamanda kendimi de geliştirebileceğim bir yer olduğunu düşünüyorum. Sonrasında lisansüstü eğitimime de devam etmek istiyorum. Çalışmak istediğim alanlar; yoğun bakım ve acil.

VKV’nin sizin yaşamınızdaki yeri nedir?
Vehbi Koç Vakfı’nın şu anki hayatımdaki yeri tabii ki çok fazla. Ailemden ayrı kaldığım için hayatım yaklaşık son 4 yıldır; okul ve yurtta geçiyor. Bizim okulumuz 24 saat kullanımımıza açık, okulda yapabileceğimiz aktiviteler de var. Yani dışarıya çok fazla ihtiyacımızın kalmamasını da buna bağlıyorum ben. İmkanlarımız diğer bir çok özel ve devlet üniversitelerine göre çok fazla ütopya kalıyor. Bundan da çok memnunum.

Ayrıca Vehbi Koç Vakfı ile teoride öğrencilikten başka bağım olmasa da gönül bağım var diyebilirim. Çünkü kurum içerisinde kendimi güvende hissediyorum. Bu güvenin devamlılığını bilmem de bana huzur veriyor. Vehbi Koç Vakfı’ndan beklentim ise gelecekte kurulacak olan üniversite hastanemizde bir psikiyatri kliniğinin bulunmasıdır.

Şubat 2013